Dom babci Matt'a

Camille

- jesteś najzupełniej pewien? - zapytała ostrożnie. Ona sama nie za bardzo się na tym znała, ale chciała jak najlepiej, więc mogła być chwilami nieco nadopiekuńcza. Spojrzała Mattowi w oczy.
- obiecaj mi, że jeśli będzie cię mocno boleć, powiesz mi o tym i razem pójdziemy do lekarza. - poprosiła go, starając się swoim spojrzeniem jakby wymóc pożądaną odpowiedź, czy jakoś tak. Skoro tak szybko skończył temat z nogą, pora będzie podrążyć jego uczucia, ona mu powiedziała, o co chodzi.

Matt

-Jestem pewien , obiecuję.-powiedział i ścinął mocniej jej dłoń. POłożył się na łózku i pociągnął ją do siebie .Wolną dłoń podłożył pod głowę i patrzył w sufit.

Camille

Camille uśmiechnęła się do Matta i przytuliła do niego. Właściwie mogłaby tak nawet zostać, to było wszystko do szczęścia potrzebne niezbyt wybrednej dziewczynie. Okej, nie wszystko, ale na tę chwilę i tak wiele.
- lubię z tobą przebywać. czuję się wtedy, jakbym była komuś potrzebna, a dzięki tobie bezpieczna. - wyznała szczerze, popatrując na twarz szatyna. Chyba popadał w jakieś otępienie, albo za dużo myślał. No dobra, ona też czasem to miała.
- właśnie. mówiłeś coś o tym, że dziwnie się czujesz. potrafiłbyś mi to wyjaśnić? proszę. serio, chciałabym ci jakoś pomóc. powiedz tylko, jak. - poprosiła błagalnym tonem.

Matt

-Nie Cam wszystko w porządku. Z niektórymi rzeczami trzeba sobie radzić samemu. -powiedział przytulając ją mocniej do siebie. Już dochodził do normalności więc wolał się nie rozckliwiać nad swoim humorem czy też wątpliwościami.

Nax ;x

Camille

Pokłóciłaby się chwilę, ale nie chciała psuć chłopakowi humoru, więc zrezygnowała z tego jakże ambitnego planu. Normalnie pewnie by nie odpuściła, ale do wszystkiego dochodziła ta noga i w ogóle tak jakoś wyszło.
- to jak, na co masz ochotę? od tej chwili ty się lenisz, ja coś zrobię. - oznajmiła z szerokim uśmiechem, na razie jednak nie podnosząc się, bo w sumie to i tak nie wiedziała, co tam Matt sobie wymyśli. W oczekiwaniu na odpowiedź mocniej wtuliła się w jego ramiona i westchnęła szczęśliwie. Właściwie, jakby tak sobie teraz pomyśleć, to miała dziewczyna niezłego farta, bo przecież gdyby zachowała się tak, jak powinna, teraz siedziałaby sobie albo daleko stąd, albo sama w swoim mieszkaniu. Jak widać, wszystko w rękach przypadku.

Matt

-To nakazuję Ci lenić się razem ze mną-powiedział weselej. Zwrócił twarz w jej stronę i pocałował ją w policzek praktycznie w kąciku ust. No cóz. Matt ostatnio bywał nieswój i nic ale to nic na to nie poradzisz.

Camille

Dziewczyna w ostatnim momencie obróciła twarz, tak że pocałunek został złożony na jej ustach, i odwzajemniła go.
- hej, a kto się zajmie obowiązkami? - zapytała, marszcząc brew. Pomijając to, że zwyczajnie nie chciało jej się lenić, chociaż brzmi głupio, plan byłby okej. Właśnie, byłby. W każdym razie dalej się uśmiechała.

Matt

-Jakimi.?-spytał patrzac jej w oczy. Ostatnio wysprzątała chyba ze trzy razy. POza tym miała to być chwila przerwy , chwila dla nic , a nie życie w biegu.

Camille

- Z moim charakterem zawsze się coś znajdzie. Ale niech ci będzie, zostanę. - stwierdziła z niezmiennym uśmiechem, który towarzyszył jej praktycznie na każdym kroku. Jakoś tak szkoda jej było czasu na smutki, no więc się nie smuciła. W końcu jednak postanowiła, że trochę nudno się tak lenić.
- Hej, Matt, dałbyś radę trochę pochodzić? Przeszlibyśmy się gdzieś na spacer, potem można usiąść. Po prostu jest tak ładnie i w ogóle. - tu wyjrzała za okno. Fakt, mimo śniegu świeciło słońce.

Matt

-Mozna spróbować -powiedziałz nikłym usmiechem i również spojrzał za okno. Ech da radę da. Chyba. -A gdzie chcesz iśc.?-spytał z ciekawością. Spacer po rozległych polach wcale nie byłby taki zły.

Camille

Dziewczyna od razu zerwała się na równe nogi, widocznie pobudzona perspektywą wyjścia. Zastanowiła się przez chwilę, ale nic dobrego nie przyszło jej do głowy.
- Przed siebie, na jakąś łąkę, czy coś. - zaproponowała mało pomysłowo. Właściwie było jej wszystko jedno, jeśli mogła iść gdzieś w takim towarzystwie i takiej pogodzie.
- Zaraz wracam. - mruknęła i już jej nie było. Wróciła kilka minut później, przebrana i właściwie całkiem naszykowana do wyjścia. Obdarzyła Matta swoim standardowym uśmiechem.
- Pomóc ci wstać? - zapytała ostrożnie. Może i kaleką to on nie był, ale nie zaszkodzi zapytać, na wszelki wypadek. Jeżeli chodzi o spacer, podejrzewała, że specjalnie daleko nie zajdą, przysiądą sobie gdzieś i pooddychają świeżym powietrzem, czy coś w tym stylu.

Matt

-Dam radę-powiedział w miarę wesoło. Podniósł się powoli i przebrał ubierając ciepło. Wolno, robił to wolno, po co ma się zdradzić. Nic mu nie jest przezyje. Niech się coś dzieje.
-Gotowy-powiedział ruszając ku schodom i chwytając się kurczowo barierki.

Camille

No a dziewczyna widziała, że chłopak ma jakieś kłopoty z chodzeniem, więc chwyciła go za rękę i jakoś tak pozwoliła mu się na sobie oprzeć, po drodze dając mu jeszcze buziaka w policzek, o. Oczywiście praktycznie cały czas się uśmiechała. No i poszli sobie na pole chyba. Chyba trzeba napisać, to może to zrobię.

Camille

**

No to przyszli sobie. Zdjęła płaszcz i buty i przeszła do kuchni, żeby zrobić herbaty sobie i Mattowi. Zaniosła dwa kubki z napojem do salonu i wróciła po chłopaka. Chwyciła go za obie ręce i pocałowała w policzek.

Matt

Odwzajemnił pocałunek i udał się za dziewczyną do salonu, który zresztą lubił ponad wszystko. Usiadł powoli kryjąc grymas w sobie i chwycił przelotnie herbatę upijając łyk i nieco parzać sobie jezyk.