Szpital

Seth

- Jesteście normalni?! Wiecie jak mi się dostanie jeśli coś mu się stanie? - zajęczała pielęgniarka zamykając za sobą drzwi. - Nic ci chociaż nie jest?
- Nie, nie jest. Yy... A może pani nic o tym nie mówić? xD - zapytał z uroczym spojrzeniem.
- Nie mam zamiaru! Jeszcze mnie wywalą. - pielęgniarka kazała zejść Pixie z łóżka i zajęła się Seth'em. Poprawiła mu wszystko czasem nieco za bardzo się przychylając bez potrzeby. xd Nakazała im trzemać się z daleka i wyszła z sali.
Westchnął z ulgą.

Pixie

Spojrzała na niego teatralnym wzrokiem-To koniec przygód na dzisiaj-westchneła niby od niechcenia i po chwili wylądowała spowrotem w łózku chłopaka.-Co ja poradzę,że nie mogę się oprzeć.?-spytała niewinnie.

Seth

Zacichotał i objął dziewczynę zadowolony. I co on ma patrzeć na jakieś pielęgniarki kiedy tutaj ma najukochańszą dziewczynę?

Pixie

-I co musisz iśc spać.-westchnęła.-Ja chcę do domu, do naszego łózka-jęknęła teatralnie.Chwyciła go za dłoń i cmokneła go w usta.Wtulona tak w niego po zgaszeniu światła zmusiła się do snu. Aj chłopak kusił kusił.

Seth

- Pixie, przecież możesz iść do domu. Nie trzymam Cie. - powiedział naburmuszony i spojrzał na dziewczynę.

Pixie

-Wyganiaj mnie dalej, nigdzie nie pójdę-powiedziala sennie.Ścisnęła mocniej jego dłoń.-Śpij kochanie -powiedziała ciepło sama zasypiając.

Seth

- Wyganiaj. - prychnął. Przysunął do siebie jeszcze dziewczyne i nastawił budzik. O ósmej był obchód, więc musieli obudzić się wcześniej żeby znowu im się nie dostało. Znasnął wtulając twarz w Jej włosy.

Pixie

Obudziła się jeszcze przed budzikiem. Spojrzała na śpiącego chłopaka i pocałowała go w tors. Wysunłąe się z łóżka i ubrała w normalne ciuchy. Usiadła na parapecie i patrzyła w okno.

Seth

Pare minut po dziewczynie i on się obudził. Wyciągnął się po czym od razu tego pożałował czując palący ból w żebrach. Syknął, ale zaraz uśmiechnął się widząc dziewczynę.

Pixie

Spojrzała na niego z lekkim usmiechem. Była zamyślona i nie chciała by o to pytał bo sama nie wiedziała nad czym myśli. Wszystko to sprowadzało się do niczego. Do wielkiego zera jakim była. Do ogromnego braku , którego nie umiała określić.

Seth

Spojrzał na dziewczynę pytająco, a potem przypomniał sobie o nastawionym budziku. Wziął do ręki telefon i wyłączył go. Położył się z westchnieniem na łóżku.
- Co nic nie mówisz? - zapytał odwracając głowę w kierunku dziewczyny z łagodnym uśmiechem.

Pixie

Odpowiedziała mu dopiero po chwili.-Wybacz, zamyśliłam się. Nie pytaj o czym bo nie umiem ci nawet odpowiedzieć.-Wyprzedziła jego kolejne pytanie. Podniosła się i usiadła na brzegu łózka. -Jak kolwiek to nie zabrzmi, brakuje mi Ciebie.-powiedziała cicho.

Seth

Spojrzał na dziewczynę trochę smutno. No tak, co on w sumie mógł zrobić leżąc na łóżku. To Ona ciagle latała naokoło niego. Był do niczego... Odgarnął jej kosmyk włosów za ucho.

Pixie

Przysunęła twarz do jego. Nic więcej nie mogła od niego chcieć i wiedziała to doskonale. Nie to jednak było problemem tylko jej wewnętrzny dylemat. -Kochaj mnie Seth-poprosiła chłopaka wiedząc,że zachowuje się neder dziwnie. Oparła policzek na jego torsie i chwyciła go za dłoń.-Kochaj mnie..-wyszeptała

Seth

Spojrzał na dziewczynę zdziwiony. Przytulił Ją do siebie na tyle mocno na ile pozwalał mu ból i pocałował we włosy. Co miał niby zrobić? Kochał Ją całym sercem, ale nie potrafił tego wyrazić.