Mały plac zabaw

Annie

-Na razie wynajmuje pokoik, ale jak skończy mi się termin opłacony przez sierociniec , to przeprowadzę się do Mike.-powiedziała i spojrzała znów na opiekunkę. Rzeczywiście wiedźma- pomyślała sobie.

Lisa

- Ti teś śtamtąd jeśteś? - zapytała mrugając zdziwiona. - A jaki jeśt tem Mike? Dokładniej, bo źe mną nie potlafij loźmawiać. - wykrzywiła usta w podkówkę.

Annie

-Tak też jesm z sierocińca.-powiedziała krótko nie chcą opowiadać jej całej historii-A Mike..?Jest symatyczny i czuły.Czasami nie możemy się dogadać,ale to nic dziwnego -powiedziała sadzając sobie małą na kolanach(załóżmy , że usiadła na ławce)-Także nie martw się, on już taki jest. Na pewno Cię polubił.

Lisa

- Nie wiem. - odopowiedziała z lekkim uśmechem. Zaraz posmutniała. - Moi lodzice zginęli w wipadku śamochodowim...

Annie

Spojrzała na nią i przytuliła ją do piersi. -Moi mnie oddali od tak. Nie chcieli mnie-powiedziała równie smutno co dziewczynka.-Będę Cie odwiedzać-powiedziała nagle.Polubiła małą.

Lisa

- Dziękuje. - odpowiedziała i pocałowała dziewczyne w policzek. Przytuliła się do Niej mocno.

Annie

Poczuła jak mała się do niej przytuliła i zrobiło jej się ciepło. Jeśli kiedyś będzie mieć dziecko pewnie będzie do niej podobne.

Lisa

Pzrestała Ją przytulać i spojrzała na Annie.
- Co chcieś lobić? - zapytała figlarnie.

Annie

-Możemy się przejśc-powiedziała do dziewczynki i wstała z ławki.Chwyciła ją za małą rączkę-Ale musisz się spytać opiekunki -dodała.

Lisa

- Ona i tak nie zauwazi. - wymamrotała ale pobiegła do dziewczyny. Tamta pogroziła jej palcem, ale Renesmee wróciła do Annie. Złapała dziewczyne za rękę.

Annie

-Pozwoliła Ci -spytała dziewczynkę. -No dobrze , chodźmy do parku -zaproponowała

\\pisz pierwsza\\

Dalia

Dalia przyszła dość powoli na plac zabaw. W jej piwnych oczach odbijał się cały krajobraz, choć była nieobecna duchem. Zamyśliła się i jedynie z roztargnieniem rozglądała co jakiś czas. Błądziła nieprzytomnym wzrokiem po okolicy, aż w końcu zrozumiała, gdzie jest. Usiadła na ławce. Chyba była sama.

Noah

Powolnym krokiem szedł, nie wiedząc, dlaczego tutaj przyszedł. Przystanął przy huśtawce. Strzepał z niej śnieg, westchnął głucho. Zaczął się wpatrywać w zapadający juz zmrok.

Dalia

Dalia uniosła wzrok, słysząc dźwięk kroków. Popatrzyła na dobrze jej znanego chłopaka. Szczęście, że słońce powoli zachodziło i wiele szczegółów się rozmywało, bo jej twarz przez chwilę wykrzywił grymas smutku. Zaraz jednak stała się tą samą rozmarzoną dziewczyną, jak wtedy, gdy tutaj przyszła.
- Cześć. - rzuciła w przestrzeń. Ciemne oczy dziewczyny, półprzymknięte, zwrócone były do ziemi.

Noah

Spojrzał katem oka na nią, dziewczyna mogła zauważyć że chłopak miał ślady po bójce na twarzy i co gorsza jego ramię zaczęło obficie krwawić. Krew zaczęła sączyć się przez koszulę. - Hej. - mruknął.