Przy lesie.

Annie

Pogłaskała go po pyszczku.-Jak to jest, że nie jestes mój i masz najmniej wspolnego ze mną, a najbardziej mnie kochasz z nich wszystkich.?-spytała.

Naxod

- Może nie to że najbardziej kocham, bo Alice kocham też bardzo mozno. Chociaż blondyn woli chyba kłaki. A świat jest dziwny. - wyszczekał patrząc dziewczynie w oczy. Wiedział, że ma trafić do chłopaka Alice Gariss'a ale jeszcze Go nie znał.

Annie

Zaczęła go głaskać po grzbiecie. -Szkoda, że nie jesteś mój-powiedziała patrzac w psie oczy.

Naxod

- Jak na razie jestem niczyj. - szczeknął cicho trochę smutny. Alice go zostawiła i gdzieś poszła (niby).

Annie

-Mike jest o Ciebie zazdrosny, ale przecież wie , że go kocham. -westchnęła .-Szkoda, że już jesteś przeznaczony dlka Garissa.

Naxod

- E tam ja też nie przepadam za kociarzem On nie lubi psów. - żachnął się ze skargą.

Annie

-Dobrze Ci ze mną.?-spytała nagle. Może Alice pozwoli jej go zatrzymac.

Naxod

- No pewnie, że tak. - wyszczekał i pokiwał energicznie łbem po czym polizał Ją po twarzy, by to wszystko okazać.

Annie

Usmiechnęła się do niego i przytuliła go. -Chodź wracamy bo zimno-powiedziała i przytuliła go do piersi. Poszła do domu niosąc go na rękach

\\napisz\\

Gość

Wszedł z Seth'em do parku. Co chwila patrzył czy on za nim idzie, aż wreszcie położył się pod drzewem. Rozglądał się dookoła. Nigdy tutaj nie był.

Seth

Odprowadził psa wzrokiem pod drzewo. Potem sam znalazł jakąś ławkę i na niej usiadł. Ostatnio był jakiś zmęczony.

Gość

//Przepraszam. Pomyliłam się xD. Oj ja głupia...//

Podszedł do chłopaka.
-O co chodzi?-zapytał Go. Widział przecież, że coś Go trapi. Położył się pod ławką i obserwował Seth'a.

Seth

//Spoko///

Spojrzał na psa.
- Wiesz... ostatnio jestem zmęczony życiem. - stwierdził z westchnieniem. - To raczej kara Boska, a nie dar.

Gość

Westchnął.
-Przykro mi...-powiedział do Seth'a. On miał ciężkie życie, a Tab też, ale Tab przynajmniej się stara coś z tym zrobić.

Rachel

Minął drugi dzień odkąd Rachel przyjechała do tego miasta. Niektóre kartony jeszcze nie zostały do końca rozpakowane, ale czy mały spacer kiedyś komuś zaszkodził? Dziewczyna wzięła głęboki wdech rześkiego powietrza. Wyjęła z kieszeń płaszcza rękawiczki i nałożyła je na dłonie. Chłód można było wyraźnie odczuć, ale nawet on nie zmusi jej do powrotu do domu.