Mały park

Mike

mi też się podoba - powiedział z uśmeichem.
Usiadł na ławce.
Siadaj - powiedział z uśmeichem.

Annie

Usiadła obok chłopaka.
-Często tu bywasz.?-spytała rozglądając się. Miała wrażenie, że zachowuje się jak dziecko.

Mike

Ostatnio jakoś rzadko kiedy wychodzę z domu - powiedział z uśmeichem.

Annie

-Mhm..-przemyślała sobie to co powiedział.-U nas był taki parczek, właściwie to 7 drzew na krzyż. Jak byłyśmy małe razem z Sam i .. tak we trzy robiłyśmy sobie korale z kasztanów, żołędzi i wszystkiego co było pod ręką-zaśmiałą się wspominając.

Mike

Moja dziewczyna tez jest z sierocińca - powiedział z uśmeichem.

Annie

-Tak..?-spytała i spochmurniała na chwilę.-Może kiedyś ją poznam-powiedziała lekko unosząc kąciki ust.

Mike

Na pewno poznasz - powiedział z uśmiechem.
Na imię jej Blanka - powiedział z uśmeichem.

Annie

-Blanka..?-spytała podnosząc wzrok na chłopaka. Zachmurzyła się jeszcze bardziej. Jednak w jej oczach błyszczało szczęście.

Mike

Co ty taka smutna jesteś - zapytał się z uśmeichem. On za to był bardzo szczęśliwy.

Annie

-Nie, nie ..przepraszam Cię- powiedziała- nie mogę się przyzwyczaić do takiego , życia.. wiem brzmi to dziwnie..

Mike

Jasne rozumiem - powiedział z uśmeichem. I wcale nie jest to dziwne dodał po chwili.

Annie

Uśmiechnęła się do niego.Złapała go za dłoń, w brew swej naturze. -Dziękuję-powiedziała. Znów po jej policzku popłynęła łza.

Mike

Ten znowu wytarł jej łzę. Tym razem nic nie mówił. Może teraz dziewczyna potrzebuje spokoju.

Annie

Ścisnęła delikatnie jego dłoń. -Już nie będę obiecuję.. -obiecała.Patrzyła na niego i kąciki jej ust uniosły się, nagle za nim kazała się mała wiewiórka.

Mike

Czasami człowiek musi się wypłakać nawet bez powodu więc jeśli masz na to ochotę to proszę płacz - powiedział z lekkim uśmiechem.