Las za miastem

Annie

Zawahała się przy odpowiedzi.Pierwszy raz jej się to zdarzyło.Schowała dłonie za siebie i upewniła się, że ma rękawiczki. -Czy to istotne.?-spytała

Noah

- Wolę wiedzieć, niż zakochac się bez wzajemności - mruknął do jej ucha. Oblizał swe wargi po czym zaczął iść w strone lasu.

Annie

Chwilę patrzyła za nim mętnym wzrokiem lecz po chwili go dogoniła. Szła obok niego zerkając od czasu do czasu na jego kolczyk a zarazem na warge.

Noah

- A więc co z tym chłopakiem? - zapytał ponownie. Wolał być upewniony, niż później zosatć rozczarowany. Raz już sie ta stało. Nie chciał tego powtórzyć.

Annie

Westchnęła ciezko. -Ostatnio się nie układa-powiedziała smutno. No tak i już pewnie w jego oczach była skreślona.

Noah

- Nie układa? Widac ten facet Cię krzywdzi... Mozesz przynajmniej powiedziec jak ma na imię? - zapytał się. Jeżeli chodziło o skrzywdzone dziewczyny, on był zawsze gotów do obrony.

Annie

-Nie to nie tak -powiedziała i zatrzymała się chwytając go odruchowo za dłoń.-Po prostu jakoś ostatnio trudno nam się dogadać.

Noah

- Dobrze, mniejsza o to jak ma na imię? No bo, raczej musze jakoś go nazywać... - powiedział do niej. Nawet nie spostrzegł, że trzymają się za recę xD.

Annie

-Mike..-powiedziała nieśmiało.Spojrzała mu w oczy i usmiechnęła się lekko.

Noah

Zatkało go... - A... No więc. Gadałem z nim... - mruknął do niej. Trochę do zamurowało, no ale nie będzie sie wypowiadał na ten temat.

Annie

Spojrzała na niego zaskoczona -I..?-spytała. Może chłopak coś jej o nim powie.

Noah

- No i jest wporządku na pierwsza rozmowę. Ale widać było, ze jest nie w humorze. - powiedział do niej. Przykucnął obok niej puszczając jej rękę.

Annie

Westchnęła.No tak teraz się zacznie ,pomyślała-Jest wigilia a on sobie wyszedł bez słowa-powiedziała patrzac na chłopaka.

Noah

- Chyba nie masz zamiaru iść do domu i na niego czekać? Choć, idziemy do mnie moja droga, tam przynajmniej już czeka obiad wigilijny. - mruknął, złapał ją za rękę. Zaczął iść w stronę swojego domu.

Annie

Słyszała mruk komórki w płaszczu , ale nie chciała na nią zaglądać. Szła posłusznie obok chłopaka. W tej chwili nie myślała o niczym.