Przy fontannie

Gość

- No, starszy o jakiś rok jest. Pochodzi z Włoch, ma czworo rodzeństwa - braci, i jest najlepszym facetem na świecie. - streściła, dodając co nieco od siebie. Posłała Noahowi szeroki uśmiech.
- Trzymaj za mnie kciuki. - zaśmiała się.

Noah

- Nie potrzebujesz tego, masz go w garści. Spędzić z tobą więcej czasu niż jedną godzinę rozkochuje wszytskich, ale mam nadzieję że nie tyczy się to mnie... - ostatnie słowa powiedział przekręcając w żart.

Gość

- Na serio? Przecież jestem tylko drobną, piegowatą, prawie rudą blondynką, która za dużo gada i chce być miła dla innych. - wygięła wargi w podkówkę, zawiedziona, że o nowej broni dowiaduje się dopiero teraz.

Noah

- Właśnie takie dziewczyny, nie zwracające na siebie uwagę najbardziej będą Kochane... Tak. Poznałem taką jedną. - powiedział to z nikłym uśmiechem, otworzył powoli powieki.

Gość

- Nieszczęśliwie zakochany, wrażliwy chłopak, kryjący się za maską twardziela. - podsumowała, patrząc na bruneta z powagą. Wesołość Elodie ujawniała się często, ale potrafiła zachować powagę w sprawach uczuć - które do niedawna jej nie dotyczyły.

Noah

- Brawo dla tej pani, odgadła jaki naprawde jestem... - powiedział roześmiany. Dźgnął ją lekko łokciem - Jesteś spoko dziewczyna, wiesz o tym?

Gość

- Serio? Tak serio, że serio, czy robisz sobie ze mnie głupie żarty? - pozwoliła sobie na uśmiech. - Co do twojego wizerunku, właśnie na takiego wyglądasz. Widać, że na zewnątrz jesteś twardy, a jednak w środku wrażliwy. Skrywasz się. - zawyrokowała.

Noah

Wytknął jej język oburzony - No niech to, jako pierwsza mnie odkryławś. - pokiwał głową niezadowolony, zaczał ją lekko szturchać prowokacyjnie.

Gość

- Jestem jak małe dziecko. Nie traktuję świata tylko tak, jak trzeba. Nie jestem oddzielona barierą tego, co mogę, czego nie. Nie interesuje mnie to, że mogę się mylić. Przez to częściej dokonuję nowych odkryć. - mrugnęła do chłopaka.
- Fajnie by było, gdybyśmy zostali przyjaciółmi. - stwierdziła. Zaczynała coraz bardziej lubić tego gościa. Jako kompana, rzecz jasna.

Noah

- Czemu by nie, dobra kompanka do rozmów by się przydała... - powiedział z cwaniackim uśmieszkiem pod nosem. Szturchnął ją zaczepnie w ramię delikatnie. - Pewnie moja przyjaciółko.

Gość

- Hej, wiesz, że za parę dni mam urodziny? Osiemnaste. Starzeję się. - stwierdziła Elodie i wywinęła usta w podkówkę. - Ja się starzeję, a faceta dalej nie mam. - parsknęła hamowanym wcześniej śmiechem. Nie zamierzała wspominać, że jeśli wszystko dalej będzie szło w tym kierunku, już niedługo to się zmieni. Noah pewnie się domyślał.

Noah

- Osiemnastkę? Ta, a ja za niecały rok dziewiętnaście. Ja jestem tym bardziej staruch... - mówiąc ostatnie słowa parsknął śmiechem - A co do braku chłopaka, masz go w zasięgu ręki tylko po niego sięgni.

Gość

- Myślę, że głupio będzie, jeśli będę ci się chwalić, na jakim etapie... znajomości jesteśmy. W każdym bądź razie życie tutaj zaczyna mi się coraz bardziej podobać. - zaśmiała się dziewczyna i wytknęła chłopakowi język.
- No, a jak tam ci się układa z dziewczynami? Masz już kolejkę czyhających na twoje spojrzenia? - zażartowała.

Noah

- Nawet nie żartuj, spaprałem jedno, teraz wszystko leci po kolei. Jedna już dała mi z liścia, a teraz nie mam jak ją przeprosić bo nie wiem do jasnej cholery, gdzie mieszka. - burknął.

Gość

- Wybacz, nie pomogę ci, chociaż bym chciała. Znam tu tylko jedną dziewczynę. Christy bodajże. I to tylko z imienia. Nie potrafię się dogadać ze swoją płcią. - skrzywiła się ledwo zauważalnie.
- Wy, faceci, jesteście dziwni, ale potrafię się z wami lepiej dogadać. - skwitowała Elodie, w tym samym momencie porywając czapkę bruneta. Założyła ją na swoją głowę i przekrzywiła na bok, a jego poczochrała po włosach.
- Ja ci w twarz dać nie chcę, zabieram tylko czapkę, bo mi w głowę zimno. - uśmiechnęła się z niewiadomego powodu.