Mieszkanko Cam.

Mike

- Widzę. - powiedział przyglądając się jej uważnie. O co jej chodzi z tym wyjazdem. No i czemu się nie spakuje lub coś takiego. - O co w tym wszystkim chodzi? - zapytał.

Camille

- Nie chodzi o nic. Po prostu czuję, że to mi potrzebne. A bez ciebie będę tam samotna. Jeżeli nie chcesz, nie musisz jechać, ale... Mike, proszę cię. - wyszeptała błagalnie, patrząc mu w oczy.

Mike

Przewrócił oczami. - Pojadę tylko dlatego, że wspominałaś coś o nagrodzie. - powiedział z uśmeichem.

Camille

Zaśmiała się cicho i przytuliła do niego.
- A kilkudniowy wyjazd ze mną nie jest nią sam w sobie? - zapytała i go cmoknęła w policzek, a potem pociągnęła w stronę drzwi.
- Dobra, ale ruszajmy. Teraz. - zakomenderowała.

Mike

- Niee - odparł z uśmeichem. - Wolałbym coś innego, ale sam nie wiem co - dodał. Złapał ją za rękę i pociągnął w jakimś tam kierunku.

Camille

***

I powiedzmy, że był tydzień później, bo im się przedłużył nieco wyjazd. Podczas niebo bardziej zżyła się z blondynem i dlatego wracali razem znów do jej domu. Otworzyła drzwi i weszła, a potem zdjęła buty i bluzę, bo ciepło było.
- To jak, herbaty? - zapytała tradycyjnie.

Mike

- Pytanie. - powiedział. - Możesz mi od razu dwie zrobić - dodał. Herbata smakowała mu jak nigdy. Poszedł do salonu i usiadł na kanapie.

Camille

Pokiwała głową i po chwili wróciła do pokoju, postawiła na stole dwie herbaty i znowu zniknęła. Wróciła z kolejnymi dwiema.
- Trzy dla ciebie, jedna dla mnie. - zaśmiała się i usiadła obok. Póki napój był gorący, przytuliła się do chłopaka i przymknęła oczy, rozmyślając.

Mike

- Dobrze się czujesz?- zapytał. O nie trzy to za wiele. Wziął kubek do ręki i napił się herbaty. Dla niego nie była aż tak gorąca.

Camille

Wzruszyła ramionami.
- Tak, całkiem w porządku. - odpowiedziała i wzięła do ręki swoją herbatę. Posłała blondynowi swój tradycyjny uśmiech i zaczęła powoli sączyć napój.

Mike

- No właśnie nie widzę. - powiedział odkładając na wpół wypitą herbatę na stół. - Nie za dużo tej herbaty? - zapytał.

Camille

- Nie, akurat. - wzruszyła ramionami i po krótkiej chwili opróżniła swoją szklankę.
- Wiesz, cieszę się, że pojechałeś ze mną. - zaczęła, zastanawiając się, czy warto mu powiedzieć, że się zakochała.

Mike

- Tak? - zapytał. - A to niby czemu? - zadał kolejne pytanie patrząc na nią uwaznie. Co takiego tam się wydarzyło, że cieszyła się?

Camille

Nie, zrezygnowała z tego zamiaru.
- Strasznie cię lubię i było fajnie. Serio. - niemalże wykrzyknęła z entuzjazmem, przymykając oczy. No tak, miejsce wybrała dobre. Samotna chatka na skraju lasu, nad morzem. Była tam już kiedyś i stąd jej się ubzdurał właśnie tamten domek. Właściwie cieszyła się, że wyjechała chociaż na trochę.

Mike

- Ja też cie lubie - powiedział. - I to bardzo - dodał. Skąd miał wiedziec, że jej chodzi o coś większego.