Mieszkanko Cam.

Camille

W odpowiedzi pokiwała głową i zrobiła kolejne dwie herbaty. Jedną dała Mike'owi, drugą wzięła sama i przysiadła na blacie kuchennym, machając nogami w powietrzu.
- No, co tam jeszcze powiesz? - zapytała tak trochę dla śmiechu, bo ją wkurzało, jak ktoś tak mówił.

Mike

- Nie wiem - powiedział od razu biorąc herbatę do rak i upijając jednego łyka. - Może ty wymyśl temat do rozmowy - zaproponował.

Camille

Wzruszyła ramionami.
- Powtarzam się, ale możemy nawet pomilczeć. - stwierdziła, upijając mały łyk napoju. Wyjrzała przez okno i chwilę tak popatrywała na widok za nim, a potem znowu obróciła się do blondyna.

Mike

- Jak chcesz - powiedział. Kiedy zauważył, że dziewczyna przygląda się czemuś za oknem zapytał: - Jest tam coś ciekawego? - zapytał.

Camille

Pokręciła przecząco głową.
- Ulica, jedynie. - odpowiedziała i wypiła już do końca swoją herbatę, a potem chwyciła Mike'a za rękę i pociągnęła do pokoju, który był taki jak salon, i usiadła na kanapie.
- Nie będziemy przesiadywać w kuchni, skoro jest dużo miejsca gdzie indziej. - mruknęła jakby do siebie.

Mike

- ale tam było wygodnie - powiedział siadając na kanapie. - I był dostęp do herbaty - dodał.

Camille

Pokręciła głową i postawiła herbatę na stole przed chłopakiem.
- Skoro tak ją lubisz, możesz wypić moją. - stwierdziła z uśmiechem i oparła zgięte w kolanach nogi na kanapie.

Mike

Pokręcił przecząco głowa. - Nie dzięki - powiedział. - Wolę swoją - dodał uśmeichając się.

Camille

Pokręciła głową.
- Chciałeś - to wypijesz. - oznajmiła stanowczo, i jednocześnie się do niego przytuliła. Na jej twarzy zagościł lekki uśmiech, bo teraz czuła się tak lepiej i bezpieczniej.

Mike

Objął ją ramieniem. - Już nie chce - powiedział. Przecież nie wypije jej herbaty. Jakby to było Bóg wie co.

Camille

Pokręciła przecząco głową.
- Jak ją wypijesz, to możemy rozmawiać dalej. - mruknęła z szerokim uśmiechem i popatrzyła na blondyna, jakoś przekrzywiając głowę, żeby go widzieć.

Mike

- No to chyba nie możemy - powiedział. Nie wypije i koniec. - O herbatę chcesz się kłócic? - zapytał.

Camille

Ponownie pokręciła głową.
- Przecież możesz ją wypić. - odpowiedziała tylko i popatrzyła mu w oczy takim proszącym wzrokiem, a potem lekko przesunęła wargami po jego policzku, bo miała nadzieję, że się zgodzi. Właściwie nie było to zbyt ważne, ale sobie ubzdurała, że ona nie wypije swojej herbaty, i zamierzała tak zrobić.

Mike

- Nie i koniec - powiedział. Też się mieli o co sprzeczac. Czyta herbata była taka ważna? - Nawet za to mnie nie przekonasz - powiedział mając na myśli pocałunek w policzek. Nie jest przekupny.

Camille

Zmarszczyła brwi.
- Serio? - zapytała i uśmiechnęła się niewinnie, niby to przypadkiem lekko zahaczając zębami o jego wargę. Nie ma to jak fajne tematy do kłótni, prawda.