Kawalerka

Dalia

- Możemy nad tym pomyśleć, ale zgadzam się tylko na jakiegoś bezdomnego. W wypadku takiej bezdomności zwierząt kupowanie hodowlanych jest po prostu snobizmem. - stwierdziła całkiem poważnie, zadowolona, że mniej więcej zrozumiał pragnienia dziewczyny. Nie miała wątpliwości, że z tym wszystkim dobrze zrobiła.
- Kiedyś już ci to powiedziałam: jesteś pierwszym facetem w moim życiu. I miałam niezłe szczęście, bo to akurat ty okazałeś się tym najważniejszym. - oznajmiła po raz kolejny, chociaż brunet na pewno to wiedział. Delikatnie pocałowała go w szyję i przez chwilę zastygła gdzieś obok, napawając się zapachem perfum swojego narzeczonego - jak określiła go w myślach. Było to dość zabawne, nijak nie pasował do tego wizerunku, tak więc zaśmiała się cicho, rozbawiona banalnością tego słowa.

Noah

Przeszedł po całym jego ciele dreszcz, czując na szyji dotyk ust brunetki. Uśmiechnął się szarmancko do niej, dłonią jeździł po jej plecach watrując się w nią. Szepnął - A ty pierwszą dziewczyną w moim życiu, którą tak mocno kocham.

Dalia

Takie zapewnienie zupełnie jej wystarczało - jeżeli byłoby inaczej, nie zgodziłby się na ślub i nawet nie próbował planować wspólnej przyszłości, czyż nie? Zadowoliła się w pełni tą odpowiedzią i uśmiechnęła z satysfakcją. Zaraz chwyciła dłoń Noaha i zaprowadziła go na łóżko zajmujące większość pokoju. Położyła się z jednej strony. Było jej duszno, a poza tym siedzenie dalej na podłodze nie miało sensu. Mimo że było już ciemno, świece skutecznie oświetlały pomieszczenie.

Noah

Podszedł do parapetu. Uchylił jedno z okien w sypialni. Usmiechnął się do niej. Ściągnął z siebie kurtkę. Pozostał w samej koszulce. Położył się obok niej. Wpatrywał się w jej oczy. Błądził opuszkami palców po jej ręce.

Dalia

Uśmiechnęła się z zadowoleniem. O tak, wszystko było jak we śnie. Wszystko według planów. Więc marzenia jednak się spełniają.
- Wiesz, że jesteś ideałem? - poinformowała bruneta, posyłając mu kolejny uśmiech. Czuła jednak, że sen powoli wkrada się do jej podświadomości.
- Już jutro będziesz moim mężem. - parsknęła zabawnie na samą myśl, że tak będzie określać Noaha. Pocałowała go w szyję, życzyła dobrej nocy i po chwili zasnęła, wtulona w faceta swoich marzeń.

Noah

jedynie się uśmiechnął do dziewczyny. Obiął ja ramieniem. Przez kilka długich godzin nie potrafił zasnąć, miał zatem czas by przemyśleć parę spraw. Przymknął oczy, po czym zasnął.

Dalia

Obudziła się jakoś w południe i momentalnie wstała, przestraszona, żeby nie przespać ślubu. Najpierw posprzątała po kolacji, przygotowała trochę zwyczajniejsze śniadanie, czyli kanapki, i zostawiła je na blacie kuchennym. Odbyła ranną toaletę, ubrała się, naszykowała do życia codziennego, spakowała już swoją sukienkę, jedzenie i tak dalej, i zaniosła to jedzenie. Postawiła talerz stabilnie na łóżku i delikatnie potrząsnęła brunetem.
- Wstawaj, nie chcesz zaspać na własny ślub. - zaśmiała się cicho i na dzień dobry podarowała mu buziaka.

Noah

Ten zerwał się z łóżka jeszcze trochę zasapny. Spojrzał na kanapki, uśmiechnał się do dziewczyny i odwzajemnił całusa. Chwycił w dłonie kilka kanapek, zaczął je jeśc łapczywie.

Dalia

- Smacznego. - uśmiechnęła się pogodnie i ruszyła po swoją porcję, którą w mgnieniu oka skonsumowała - ostatnio jadła mało i tyle właśnie jedzenia lądowało na jej talerzu. Przytuliła się do bruneta i popatrzyła na jego twarz. Chyba się nie wyspał.
- Jak tylko się naszykujesz, możesz się zdrzemnąć. W drodze też możesz spać. - uśmiechnęła się do niego.

Noah

- Wyśpie się kiedy indziej, nie chcę później zaspać na ślub. Tylko, że jest problem. Nie mam garnituru chyba, że o wszystkim pomyślałaś? - zapytał. Zjadł w mgnieniu oka ostatnią kanapkę. Musnął ją zaczepnie w usta, powędrował do łazienki by się umyć itp. Wyszedł z niej po dłuższej chwili w samym ręczniku, cóż innych ciuchów niż te które miał założone nie miał.

Dalia

Dziewczyna momentalnie znalazła się przy chłopaku i podała mu dwie większe reklamówki. W jednej znajdował się komplet, w którym śmiało można było iść do ślubu, w drugiej zaś dwa zestawy ubrań codziennych. Pomyślała o wszystkim.
- Jak przymierzysz, mogę ci to wyprasować. Potem będziemy właściwie gotowi. - uśmiechnęła się do niego.

Noah

- Ty mój aniele. - mruknął do niej biorąc z jej dłoni reklamówki. Poszedł ponownie do łazienki by przymierzyć komplet w którym miał zamiar iść do ślubu. Pojawił się obok dziewczyny. Wyglądał inaczej, poważniej. Uśmiechnął się do niej - No i jak?

Dalia

Zamurowało ją na dobry moment. No tak, nie spodziewała się, że keidykolwiek zobaczy go w garniturze. Wyglądał jak prawdziwy facet, czyli jak zawsze - tylko tysiąc razy przystojniej.
- Wiesz, wyglądasz jak najprzystojnieszy facet na świecie. Jak mój facet. - obrzuciła go wesołym uśmiechem i zastanowiła się chwilę, a potem mina jej nieco zrzedła.
- Wiesz, nie powinieneś mi pokazywać swojego stroju, podobno to przynosi pecha. - stwierdziła.

Noah

Zaśmiał się przyciągając ją do siebie - Pecha? W naszym przypadku to bedzie szczęście. Mieliśmy wzloty i upadki. Nic nam teraz nie przeszkodzi, słyszysz? Nic. - powiedział do niej wpatrując się w jej ciemne oczy.

Dalia

- Na zawsze razem, na dobre i na złe. Skoro tak ma być, zapomnę o przesądach. Ale nie znaczy to, że zobaczysz mnie w sukience przed ślubem. - odpowiedziała, bo nie zamierzała mu pokazywać swojego stroju. Po chwili Noah się przebrał, ona wszystko wyprasowała, spakowała, wrzuciła dwie pary butów do wielkiej torby i wszystko było już gotowe. No, jeszcze kosmetyki, jakieś przedmioty codziennego użytku.
- No, to komu w drogę, temu czas. - uśmiechnęła się szeroko, chwyciła bruneta za rękę i jeszcze pocałowała przed wyjściem, na szczęście, po czym pojechali tym jej smartem.