Cztery kąty Made.

Madeleine

Niewielkie mieszkanko z dwoma pokojami. Skromno urządzone. Zdaniem Madeleine jej to nie było potrzebne, na co jej luksusy? Ważne, ze miała wiele skrytek na swoje prochy. W jej życiu jak na razie tylko białe pyłki były najważniejsze, nie było miejsca na jakiekolwiek uczucia.
____________________

Siedziała w sypielni okryta kocem, nie potrafiła odgonić swych myśli od ostatniego wydarzenia na placu zabaw. Co jej strzeliło do głowy? Tłumaczyła to, że był to zwykły incydent - wypadek - który nie powinien mieć miejsca ani czasu. Westchnęła głucho, przymknęła oczy ściskając poduszkę.

Gość

Następnego dnia chodził jak zwykle bez celu po mieście. Jego wzrok przykuł jakieś dom. Podszedł do drzwi i zapukał w nie. Zbieg okoliczności ? Westchnął głucho i czekał aż ktoś otworzy.

Madeleine

Westchnęła. Zsuneła się z łóżka, nadal opatulona kocem. Była we własnym domu, więc miała jedynie na sobie zwykłą bieliznę. Na to krutką bluzkę. Chwyciła klamkę, powoli otworzyła drzwi. Gdy ujrzała Nathana zamurowało ją. Nawet zapomniała, że koc zsunął się z niej. Tak stała bezczynnie.

Gość

Przyglądał się dziewczynie. Czemu akurat ona. Nie powiedział nic tylko stał tak bez ruchu.

Madeleine

Dopiero po kilku chwilach pozbierała koc i opatuliła się nim. - Czegoś potrzebujesz? - zapytała chłodno. Nie ukrywała, sympatii wielkiej do niego nie czuła. Wręcz przeciwnie, lecz kto wie. Bieg wydarzeń może sie zmienić.

Gość

nie nic - powiedział. Ja tam dobrze ci po prochach - zapytał po chwili. Odwrócił gdzieś wzrok.

Madeleine

- Doskonale, nawet nie wiesz ile tu się działo w nocy. Istny raj. - mruknęła z tajemniczym uśmieszkiem pod nosem. Poszła do salonu zostawiając otwarte drzwi - Wejdź, jak chcesz. - mruknęła w połowie holu.

Gość

Wszedł, bo jakby przegapił chęci po wkurzania jej. A masz przy sobie jakieś ostre przedmioty - zapytał dla pewności.

Madeleine

- Nie... Ale mam pistolet. Pokazać? - zapytała z szyderczym uśmiechem pod nosem. Padła na kanapę, założyła nogę na nogę. Nie miała najmniejszego zamiaru zapytać, czy moze chce coś do picia, jedzenia. Jakby chciał, powiedziałby - co nie?

Gość

Nie usiadł tylko stał w drzwiach oparty o framugę drzwi. Przyglądał się jej. Nie dzięki dzieura w głowie nie jest mi potrzebna - powiedział widocznie rozbawiony tą sytuacją.

Madeleine

Przewróciła oczyma. Zagryzła delikatnie dolna wargę. - Masz zamiar usiąść, czy tak stac jak słup soli? - zapytała poprawiając włosy. Były lekko rozczochrane. Nie ukrywała, salon wygladał na to, że był tutaj ktoś na noc.

Gość

Będę tak stał. Jeszcze nie tak usiądę i mnie zastrzelisz - powiedział rozglądając się po salonie. Ćpałaś tutaj z kimś w nocy - zapytał.

Madeleine

Zaktusiła się śliną słysząc ta pytanie - A co? Pan Nathan jest zazdrosny? - zapytała szczerze. Wstała z kanapy. Podeszła do niego. Stanęła na przeciw. Wpatrywała się mu głęboko w oczy.

Gość

Tak bardzo - odpowiedział. Nie mogłem spać, bo byłem zazdrosny o to, że jesteś z innym - dodał z poważną miną. Rzeczywiście miał być o co zazdrosny.

Madeleine

Zaśmiała się pod nosem - Tak? To trzeba było tutaj przyjść, może byś na to coś zaradził. - mruknęła. Hm, może po niej nie było widać ale widocznie była jeszcze pod wpływem prochów, mninimalnie lecz zawsze to coś. Przybliżyła się do niego.