Zagroda z końmi.

Lisa

Westchnęła i opuściła ręce. Nie lubiła jakichś niedomówień czy coś tego typu. Zrezygnowana spojrzała w niebo.

Matt

Chwycił ją pod brodę , ale nie od razu. -Na prawdę nic.-podkreślił ostatnie słowo.Zawahałsię po czym musnął ją w czoło.

Lisa

Znowu cicho westchnęła po czym objęła chłopaka. Przytuliła się do Niego mocno zamykając oczy.

Matt

Objął ją mocniej i zerknał na zegarek. -Jeśli jesteś śpiąca to powiedz- wspomniał nagle. Czuł się starszy i to też go cieszyło. Może to było bęłdem w tamtym związku

Lisa

- Nie chce spać. Chce być przy Tobie. - wydukała cicho otwierając lekko oczy. Boże! Na co jej teraz przyszło... Ona, która stroniła od towarzystwa.

Matt

Ukrył głęboko w sobie zaskoczenie. Czyżby Mike miał rację.? Gdzie te jego dwa miesiące, gdzie miesiąc chociażby.?Potrząsnał delikatnie głową.-Więc będziesz-powiedział nieco ciszej.

Lisa

Odsunęła się trochę od chłopaka i wlepiła wzrok w ziemię.
- No bo ja wiem, że jestem głupia, że z tym wyskoczyłam... - wymamrotała. - Ale boje się, że jak rano wstanę wznów będę taka jak byłam np. wczoraj. - wydukała i zaczęła płakać. Nie no te jej dzisiejsze humory były rozbrajające.

Matt

Spojrzał na nią zdezorientowany.-Nawet jeśli tak będzie zrozumiem. Nie jesteś głupia i nie będziesz jedyną , która tak postąpiła wobec mnie-powiedział jej chcąc być szczerym. Ostatnio się wahał co do swej szczerości ale nic na to nie mógł poradzić, tak wychowała go babcia.

Lisa

Uspokoiła się trochę i wytarła łzy.
- Jak postąpiła? Ja mówie tak ogólnie! Tak to jest jeśli jest się znajomym człowieka z zaburzeniami psychicznymi! - wyszlochała jak zawsze szczerze i uspokoiła się tak, że po płaczu zostało tylko delikatne trzęsienie się jej ciała oraz lekko różwe smugi na policzkach, które i tak nie były widoczne w nocy.

Matt

Położył jej dłonie na ramionach-Kto Ci powiedział ,że masz zaburzenia psychiczne.?-spytał poirytowany. Była dziewczyną , one płakały ,smiały się i grymasiły nawet jak nie miały okresu więc co w tym dziwnego.

Lisa

- Nikt mi nie musi mówić. - warknęła. - Sama o tym wiem. Chodzi o moje zachowanie ogólne, a nie zmienne humory. - wymamrotała spuszczając wzrok i grzebiąc butem w ziemi.

Matt

-Uspokój się-powiedział łapiąc ją pod brodę. -Jako psycholog mówię Ci ,że nie jest z Tobą tak źle jak sobie w mawiasz. W ogóle nie jest źle. -wytłumaczył jej stanowczo miękkim tonem.-A teraz zastanów się czego chcesz.

Lisa

Wywróciła oczami.
- W jakim sensie chce? - zapytała przekrzywiając lekko na bok głowę i patrząc na chłopaka uważnie. Ech... Dzień Świra.

Matt

-Co chcesz teraz zrobić.?-spytał. On widział kilka wyjśc z sytuacji, żadne z nich ani nie smuciło go ani też zachwycało

Lisa

Wzruszyła bezradnie ramionami. Już trochę się uspokoiła, ale te same myśli wciąż chodziły jej po głowie.
- Jakieś pomysły?