Mały lasek

Pixie

-Oj zdaje Ci się-powiedziała i zamrugała dwukrotnie . -Po prostu się stęskniłam. Mieliśmy się spotkać, ale najwyraźniej wypadło Ci z głowy. -dodała po chwili.

Noah

- Taa... Doradź mi, jak ktoś się oświadczy lecz później czuję pustkę w głębi siebie... Znaczy, że popełnił błąd? - zapytał otwarcie. Dziewczyna mogła się zorientować, że o niego chodzi.

Pixie

-Hmn..-zamysliła się-Wiesz gdzieś kiedyś czytałam,że zwątpienie oznacza koniec miłości.Nie wiem, może to prawda- powiedziała i przyjrzała mu się uważniej. Nie lubiła, gdy ktoś był smutny oj nie.

Noah

- Czyli jak zawsze jest u mnie. Pierw kocham, później odrzucam. Nie wierzę... - westchnął ciężko, nie czekając wtulił sie w dziewczynę. Tym razem nie mieł pojęcia co robić.

Pixie

Przytuliła go do siebie. Pech trzymał się go i to przerażało ją również.Przesuwałą dłownią po jego plecach uspokajająco.

Noah

- Powiedz, teraz co tak naprawdę się stało. Jesteś blada jak nigdy. - przyznał otwarcie. Oderwał sie od jej objęć. Podszedł do drzewa, oparł się o nie barkiem. Wpatrywał się w niebo.

Pixie

Westchneła no kolejny.?-Nic , czuję się dobrze-powiedziała podchodząc do niego.-Naprawdę , czuję się dobrze-zapewniła go. Mówiła prawdę. Jedyne co czuła, to ,że jest między nimi duży dystans. Przycupneła nasniegu i spojrzała na niego.

Noah

- Pamiętasz nasze ostatnie pocałunki? Nad oceanem. Brakuje mi tego... - przyznał się po długiej chwili ciszy. Obrócił sie do niej, spojrzał ciepło. Miał nadzieję, że zarze nie ucieknie.

Pixie

-Pamiętam je-przyznała.Nie umiała ostatnio kłamać. Przesunęła dłonią po śniegu. Tak zima i ten biały puch dawało jej tyle szczęścia.

Noah

Kucnął obok niej, złapał jej dłoń - Powiedz szczerze, żałowałaś kiedykolwiek, że nie jesteśmy razem? - zapytał szczerze. Odgarnął z jej policzka kosmyk włosów za ucho.

Pixie

-Żałowałam. Były takie chwile-powiedziała. Przenosząc wzrok na chłopaka. Usmiechnęła się blado bo przez chwile zakręciło jej się w głowie.

Dalia

Tak się składa, że Dalia przechodziła lasem i zauważyła w oddali dwie postacie, toteż podeszła bliżej. Gdy tylko rozpoznała ich sylwetki, zmarkotniała wyraźnie. Stała za jakimś krzakiem. Popatrzyła na swoją dłoń i schowała pierścionek, dotąd pobłyskujący na palcu dziewczyny, do kieszeni. Nawet nie westchnęła, otarła jedynie z policzka pojedynczą łzę i ruszyła dalej. Będący tam na pewno nie zorientowali się, że nie są sami. Ruszyła z lasu, po drodze pisząc jakiegoś sms-a. No tak, zapewne do jedynej osoby, jaką znała.

Noah

- Pixie, dobrze się czujesz? - zapytał. Widac było wyrażnie, że jest z nią coś nie tak. Złapał ja za ramię, by tak przypadkiem miała mu zamiar tutaj zemdleć.

Pixie

-Dobrze-powiedziała zgarniając śnieg z ręki oparła głowę o jego ramię nieco się w niego wtulając. Tak dawno się nie widzieli ,że zapomniała nawet jego zapachu.

Noah

Spojrzał na nią. Przytulił ja do siebie jeszcze mocniej. - Dlaczego nas to spotyka? Zawsze musi stać jakaś przeszkoda, na naszej drodze. - mruknął jej do ucha.