Pixie. czyli coś na wzór domu..

Pixie

-Więc jednak .-powiedziała i spuściła głowę. Teraz wszystko sypło się jak domek z kart. Schowała twarz w długich włosach. Spojrzała w podłogę. Gdzie jej było bliżej.?-spytała w duchu. Westchnęła. Komuś innemu się poszczęściło.

Noah

Bił sie w myślach, jak on tak może. Po chwili jednak sie przełamał. Przybliżył sie do niej i pocałował ją czule. Spojrzał głęboko w jej oczy.

Pixie

Zdrada nie zdrada, gwałt nie gwałt.Przemknęło jej przez głowę. -I tak niebawem umrę-wymamrotała cicho własne myśli.Wspięła się na palcach przykładając dłoń do jego policzka.

Noah

Podniósł ją na ręce, uśmiechnął się delikatnie. Położył ją na łóżku, uśmiechnął się ponownie, dzeliły ich teraz milimetry.

Pixie

Uśmiechnełą się do niego wreszcie. Zamrugała oczami lekko sennie.-Nie chcę być przyczyną twojego cierpienia.-powiedziałą.nigdy ..-dodała po chwili.

Noah

Połozył sie obok niej. Zapatrzył się w sufit - Teraz o co chodzi z tym cierpieniem? - zapytał ją przymykając oczy. Splutł palce kładac na brzuch.

Pixie

-O wszystko. O to co było, co będzie.-powiedziała zerkając na niego. Od tamtego czasu była podatna na manipulacje uczuciami. westchnęła cicho.

Noah

Westchnął, kątem oka spojrzał na nią. - Tym razem przesadziłaś, ty nie jestes i nie bedziesz powodem mojego cierpienia. - powiedział .

Pixie

-Dobrze, ale nie mów, że Cię nie uprzedzałam.-powiedziała cicho i obróciła sie na bok twarzą do niego.Przymknęła oczy.

Noah

- Ale nie rób tego na siłę, jeżeli tego nie chcesz. - powiedział spokojnie spogladając na nią kątem oka.

Pixie

-A czemu uważasz, że robię coś na siłę.?-spytała otwierając oczy. Zauważyła, że trzymał ja teraz na dystans. Ciekawa była kim jest dziewczyna , która zajęła jej miejsce i czy tak miało być.

Noah

Przymknął oczy, westchnął głucho. Dopiero po chwili ciszy odpowiedział - Widać to po twoim zachowaniu, minie. Takich rzeczy nie trudno jest dostrzec. - mruknął do niej.

Pixie

Usiadła na łózku. -Jasne , po prostu minęło Ci już i masz inną.-powiedziała stanowczo lecz cicho. Jak ona nie lubiła bajerów.

Noah

Nie chciał jej ranić, ale nie mógł jej okłamywać. - Cóż, nie mogę cię dłużej okłamywać... Tak, poznałem dziewczyne. Ale do końca nie jesteśmy jeszcze parą. - stwierdził.

Pixie

Nie spojrzała na niego tylko zacisnęła dłonie na poduszcze. Chwile siedziała spokojnie lecz w końcu uroniła łzę. Chwyciła poduszkę i rzuciła w niego. -jesteś taki sam jak wszyscy, z Annie zrobiłes to samo, a jeszcze chwilę temu mowiłeś zę się zakochałeś we mnie tak na prawdę.-krzyknęła płacząc. Wstałą z łózka i ruszyła szybko do salonu. Tak miała szczęscie.