Pixie. czyli coś na wzór domu..

Seth

- A wiesz, że to nawet niezły pomysł? - po tych słowach odprowadził dziewczynę wzrokiem do drzwi. Skrzyżował ręce za głową i rozłożył się na dużym łóżku w sypialni. Myślał o całej tej sytuacji. A właściwie o wszystkim. Miał nadzieję, że wszystko będzie jak dawniej. Byleby tylko czegoś nie popsuć...

Pixie

Wyszła z łazienki i przecierałą jeszcze ręcznikiem mokre włosy. Była lekko uśmiechnięta, wyglądała niewinnie i skromnie w długiej koszulce i szortach.
-Łazienka wolna-rzuciła wesoło zapraszając go gestem ręki do łazienki.

Seth

Wstał bez słowa i po obdarzeniu dziewczyny uśmiechem, miną Ją by się umyć. Po szybkim prysznicu wrócił do sypialni - aż dziwne, że zostały tu jego piżamy. Spojrzał na rozczesującą włosy dziewczynę.
- Mam spać na kanapie, wrócić do domu czy użyczysz mi skrawka łóżka? - spytał z figlarnymi iskierkami w oczach.

Pixie

-A nie muszę kłaśc miecza między nas.?-spytała nieco podejrzliwie wytykając do niego język. Ona na lewy bok, on na prawy i będzie dobrze. Poklepała pościel i uśmiechnęła się do niego. Co nagli to po diabli.

Seth

- Jeśli mi nie ufasz to jak chcesz... - stwierdził nieco smutnawym głosem. Widząc gest dziewczyny jak zwykle się wyszczerzył i usiadł na łóżku po drugiej stronie. Gdy już leżeli pod cienką kołdrą po zgaszeniu świateł, rzucił dziewczynie spojrzenie w stylu "wzrok zbitego psa".
- A mogę się przytulić...? - zapytał wpatrując się w dziewczynę.

Pixie

-Hmmm... -zamyśliła się na chwilę. -A co ja z tego będę mieć.?-spytała figlarnie łapiąc go pod brodę. Spojrzała mu głeboko w oczy i usmiechnęła się nieco. Nie mogła wiecznie być poważna nawet jeśli zmieniła się .

Seth

- A co tylko sobie zapragniesz. - odpowiedział z delikatnym uśmiechem na twarzy. Przesunął dłonią po bladym udzie dziewczyny, ale nie było to zrobione na umyślnie. Tak wyszło. Cofnął szybko rękę nie odrywając od dziewczyny wzroku.

Pixie

Uśmiechnęła się delikatnie i zmrużyła oczy. Była nieco śpiąca więc właściwie jej zachowanie nie powinno budzić żadnych ale. Ułożyła się wygodnie tak,by chłopak mógł się przytulić. Westchnęła jeszcze cicho gładząc dłonią pościel.

Seth

Oczywiście zadowolony z zezwolenia przytulił dziewczynę do siebie. Zasnęła. Wąchał dawno zapomniany zapach Jej włosów i ciała. Ostatnią myślą przed zapadnięciem w głęboki, twardy sen było: Już dobrze... Już wszystko będzie dobrze...

Pixie

Na dworze było już jasno, ptaki śpiewały cicho by nikogo nie obudzić. Dziewczyna odruchowo nakryła się kołdrą po czym odsunęła ją na bok by móc się rozciągnąć. Dopiero wtedy poczuła,że nie jest sama. Wystraszona w pierwszym momencie miała zamiar wyskoczyć z łóżka. Niestety jedyne co jej się udało to niezgrabne wysunięcie z ciepłej pościeli na podłogowe panele. Huknęła kolanami o podłogę po czym nieco oprzytomniała i nakryła się pierwszym lepszym kocykiem, który miała pod ręką. Cały czas prześladowały ją wspomnienia, bardzo bolesne wspomnienia.

Seth

Słysząc huk dobiegający z miejsca przy łóżku otworzył zaspane oczy, wciąż mrużąc powieki. Spojrzał na dziewczynę jeszcze niezbyt przytomny.
- Co jest? - wybełkotał po czym przeciągle ziewnął. Starania wybudzenia się, oprzytomnienia niestety spełzły na niczym.

Pixie

Spojrzała na niego nieco zniesmaczona. -Co Ty tu robisz.?-spytała nie mogąc sobie przypomnieć by kogokolwiek zapraszała do domu. Przecież unikała facetów jak ognia, a tu proszę. Zaczęła rozmasowywać skronie czując jak przyspiesza jej tętno.

Seth

- Pixie, dobrze się czujesz? To ja, Seth. Pamiętasz? Zaprosiłaś mnie wczoraj. - i właśnie w tej chwili chłopak zdołał się mniej więcej obudzić. Usiadł na łóżku po czym potrząsnął energicznie głową na boki, by odegnać resztki snu. Ponownie spojrzał na dziewczynę wciąż nieco zaspanym wzrokiem. Nie miał pojęcia co teraz zrobić.

Pixie

-Mhm...-podsumowała podrywając się z miejsca. Chwyciła swoje rzeczy i ruszyła do łazienki nieco otumaniona tym wszytskim. -Rozgość się-rzuciła znikając za drzwiami i zamykajac się na klucz.

Seth

Spojrzał za dziewczyną całkiem zszokowany. Teraz już całkiem nie wiedział co ma zrobić. Jakieś zaniki pamięci czy co? To było nawet jak na mnie zbyt dziwne i nieoczekiwane. - przeszło chłopakowi przez myśli. Wstał ociężale z łóżka, rozciągnął się i począł zbierać swoje rzeczy, by po dziewczynie wejść do łazienki.