Annie's Hause

Annie

Małe mieszkanie na jednej z niewielu ulic miasta. Dwa małe pokoiki - sypialnia i salonik z aneksem kuchennym. Mały warsztat , łazienka i przedpokój. Czegóż chcieć więcej. Wink

Usiadła na czarnej sofie. W domu..? pomyślała. Nagle przypomniało jej się o karteczce, która wcisnęła w rękę jej przyjaciółka kiedy opuszczała sierociniec. Na kartce widniał nr telefonu pod który miała się odezwać. Nie wiedziała do kogo należy. Ale obiecała, że spróbuje.

Mike

Przyszedł pod wskazany adres.
Zapukał do drzwi i czekał aż dziewczyna otworzy.

Annie

Usłyszała pukanie. Podeszła do drzwi by otworzyć. Jej oczom ukazał się wysoki przystojny chłopak. Przez chwilę patrzyła na niego zdumiona.
-P...proszę wejdź -zająknęła się i zaprosiłą go do środka.

Mike

Cześć - powiedział po czym wszedł do środka.
Wiec jestem Mike - dodał po chwili.

Annie

-Annie..-odpowiedziała nie mogąc oderwać od niego wzroku. -Rozgość się -powiedziała- Wybacz, że zawracam Ci głowę..-dodała pośpiesznie. W przeciwieństwie do Sam była bardziej nieśmiała.

Mike

Usiadł na kanapie.
W cale nie zawracasz mi głowy. To ja zaproponowałem sam pomoc, a ona mi powiedziała o tobie - powiedział z uśmeichem

Annie

Uśmiechnęła się w odpowiedzi. -Czego się napijesz-spytała. W sumie nie wiedziała, czy właściciele zostawili jej coś w lodówce, ale wychodząc wspominali coś o soku porzeczkowym.

Mike

nic dziękuje. W sumie to nie wiem co tutaj robię. Sam prosiła mnie żebym ci pomógł w życiu, ale ty sobie radzisz. Chyba, że jest coś o czym nie wiem - zapytał się spoglądając na dziewczynę. Uśmiechnął się.

Annie

Usiadła na przeciwko chłopaka na podłodze po turecku.
-Cała Sam. -westchnęła-Widzisz tym czasowo wynajmuję to mieszkanie, bo tylko na to było stać sierociniec. Za miesiąc będę bez dachu nad głową.Jedyne co przywiozłam ze sobą to parę ubrań, kilka pamiątek i telefon, który dostałam na 18-stkę od braci z sierocińca. Nie mam pracy..I raczej do niczego specjalnie się nie nadaję.-przerwała na chwilę.-Twój nr to obecnie również jedyny jaki posiadam..-zawiesiła na chwilę głos, a po jej policzku spłynęła łza. Stara się nie płakać. Obiecała to jej, ale teraz nie mogła się powstrzymać..-bo widzisz Sam nie żyje..

Mike

Ale jak to się stało - zapytał zdziwiony. Podszedł do niej i wytarł jej łzę. Przytulił ją do siebie. Było mu smutno, że Sam nie żyje.
Nie martw się wszystko się ułoży. Jeśli chcesz to możesz się do mnie wprowadzić. obiecałem Sam, że się tobą zajmę - powiedział.

Annie

Poczuła jak chłopak otarł jej łzę.
-Trzy miesiące temu.Miałyśmy wypadek.. Sam zdała prawo jazdy. Sierociniec opłacił jej kurs i wszystko na co starczyło pieniędzy. Wuj Tom, kierownik sierocińca wysłałą nas o apteki po leki dla najmłodszych.- przerwała bo czuła, że nie da rady powstrzymać łez. Wtuliła się w ramię chłopaka próbując ukryć twarz.-kiedy wyjechałyśmy na skrzyżowanie uderzył w nas dużo większy samochód. Od jej strony.. Ja miałam pęknięte żebra i złamaną nogę, ale ona.. ona zmarła na miejscu..-powiedziała szlochając.

Mike

Tak mi przykro, ale zobaczysz wszystko się ułoży - powiedział smutno.

Annie

-Nie chcę być dla Ciebie ciężarem ..-powiedziała patrząc na jego smutną twarz..Była ciężarem dla swoich rodziców, dlatego ją oddali.Nie chciała być ciężarem dla przyjaciela Sam.

Mike

Nie będziesz dla mnie ciężarem. Ja zaproponowałem pomoc. Gdybyś była dla mnie ciężarem nie zgodziłbym sie - powiedział z uśmeichem.

Annie

Dziewczyna patrzyła na niego załzawionymi oczami. Nie wiedziała o nim nic, a przecież on był dla niej taki miły. Zobowiązał się wobec Sam pomyślała.
-Jak się poznaliście..?Masz rodzeństwo.? -spytała