Mieszkanie Tamary

Noah

Jedynie uśmiechnął się kącikiem ust, włożył spowrotem kolczyk w wargę. Spojrzał katem oka na dziewczynę, zmierzył ją wzrokiem. Zapytał - Ile masz lat? - nie wiedział kompletnie o co zapytać, jaki poruszyć temat.

Gość

- Skończone osiemnaście. - odpowiedziała dziewczyna. Rzuciła chłopakowi krótkie spojrzenie spod długich czarnych rzęs. Nie zamierzała mu pomagać w wymyślaniu tematów, niech się trochę pomęczy. A co tam.

Noah

- Może nauczyć cię kilka kroków w hip - hopie? - zapytał splatając dłonie, połozył je na swoim brzuchu. Wpatrywał się w dziewczynę, stwierdził że jest bardzo ładna... ale nie był przekonany do jej charakteru.

Gość

- Mistrzynią nie zostanę, ale czemu nie. - wzruszyła ramionami brunetka. Wstała z parapetu i podeszła do Noaha. Ciekawa była, czy wie, za co się bierze. Nie była dobrym uczniem.

Noah

Wstał, stanął do niej tyłem. Niepewnie położył swe dłonie na jej biodrach, uśmiechnął się cwaniacko. Przedtem włączył muzykę, w myślach nucił sobie. Zaczął pokazywać podstawowe kroki dziewczynie.

Gość

Tamara przechyliła sceptycznie głowę. W życiu nie zrobi czegoś takiego. Nieco krępowała ją ta bliskość, ale nie dawała po sobie niczego poznać.
- Mam to powtórzyć, tak? - uniosła pytająco brew.

Noah

- Tak. - mruknał do niej, nawet dziwnie to wyglądało. Westchnął w duchu, na chwile zamyślił się. Wzrok skierował na dziewczynę, na jej kroki.

Gość

Przymknęła oczy, usiłując sobie przypomnieć kolejność kroków. Dobra, mniej więcej pamiętała, jak to szło. Dość wolno zaczęła powtarzać każdy z nich. Miała nadzieję, że nie wyglądało to śmiesznie, przynajmniej nie na tyle, na ile się czuła.

Noah

Zaśmiał się pod nosem widząc jak to robi. Pokiwał głową przecząco, powtórzył kolejny raz kroki dziewczynie. - Widać, że nigdy nie tańczyłaś.

Gość

- Zawodową tancerką zostać nie zamierzałam. - odparła nieco urażona. Tym razem chciała zrobić na złość chłopakowi, by nie miał się do czego przyczepić, i powtórzyła każdy krok z wielką dokładnością, tyle tylko, że wolniej.

Noah

- Oj, przepraszam że uraziłem. - mruknął do jej ucha, na jego twarzy pojawił się nikłym uśmieszek. zaczął pokazywać inne kroki, tym razem ich było o wiele więcej.

Gość

- Nic nie szkodzi. - stwierdziła dość chłodno Tamara, skupiona na zapamiętaniu kroków. Powtórzyła cały układ, myląc tylko jeden ze wszystkich kroków.
- Możesz pokazywać wolniej? - zapytała, powstrzymując się od śmiechu.

Noah

Skrzywił się lekko - No wiesz, spróbuję, ale dla mnie też to bedzie wyzwanie. - mruknął do niej, powtórzył ponownie kroki ale wolniej jak sobie dziewczyna życzyła.

Gość

Tym razem powtórzyła je bez ani jednego błędu. Wyszczerzyła się triumfalnie.
- Chyba mi wychodzi. - stwierdziła.

Noah

- No, teraz jestes w stanie powtórzyć wszystko. Nawet te pierwsze kroki. - powiedział do niej robiac krok do tyłu puszczajac jej biodra. Oparł się o stół, obserwował ją.