Mieszkanie Tamary

Noah

- Wiersze? Nawet, nawet... Ja kiedys próbowałem, lecz nie wychodziło mnie, a co do fotografi nie mam drygu. - powiedział do niej prostując plecy. Zaczął bawić się swoim kolczykiem w wardze.

Gość

Ponownie skinęła głową. Wstała i przeszła przez pokój, by usiąść na szerokim parapecie. Oparła głowę o chłodną szybę. W mieszkaniu było chyba nieco za gorąco. Jej ciemne oczy skierowały się w stronę chłopaka. Zupełnie nieświadomie popatrzyła na Noaha w sposób, który mógłby stopić lód. Czasem spojrzenie oczu Tamary niemalże hipnotyzowało.

Noah

On jednak tym sie nie przejoł, jedynie posłała do dziewczyny nikły uśmiech. Nagle wstał z krzesła. usiadł obok niej.

Gość

Tamara popatrzyła na Noaha wzrokiem, który można uznać za nieco zagubiony. Jakoś nie mogła się połapać, co jest grane, co się dzieje wokół.
- Opowiedz mi swoją historię.

Noah

- A więc jestem z Las Vegas, uciekłem a raczej wyjechałem bez słowa. Miałem już dość moich rodziców. Moja włąsna dziewczyna mnie zdradziła z innym, najgorsze jest to ze przyłapałem ich na tym. - mruknął. Przejechał palcami po włosach.

Gość

- Przykro mi. - mruknęła cicho Tamara. Popatrzyła na siedzącego obok, zaraz jednak na powrót przeniosła wzrok za okno.
- My, ludzie, tak często tęsknimy za tym, co niedoścignione, sami nie wiemy, do czego dążymy. A przecież życie jest po to, by być sobą i nie zatracić się w tym wszystkim, obrać jedną ścieżkę. - powiedziała niemalże szeptem. Były to jej rozmyślania, nie była nawet świadoma, że cokolwiek wymówiła.

Noah

- To prawda, a czy ja Ci nie przeszkadzam? - zapytał, by sie upewnić. Nie chciał się kolejny raz narzucać, i co gorsza ponownie wszystkiego zepsuć.

Gość

Tamara zatknęła usta dłonią w wielkim zakłopotaniu. Często zdarzało się jej mówić coś na głos. Coś, czego nie chciała mówić.
- Nie, nie przeszkadzasz. Wybacz mi to zamyślenie. - mruknęła. Spojrzała brunetowi w oczy. Naprawdę nie chciała odgonić jedynej osoby, która ją odwiedziła.

Noah

- Tak tylko zapytałem, może opowiesz cos o swojej rodzinie? - zapytał spogladajac kątem oka na nią. Jego zdaniem miała ona piekne włosy, oczy.

Gość

- Normalna rodzina. Pracujący i kochający się rodzice, młodszy brat. Zostali wszyscy w rodzinnym mieście. Wyjechałam, żeby dorosnąć. - wzruszyła ramionami. Wreszcie udało jej się nieco rozluźnić. Dziewczyna dopiero teraz musiała przyznać, że Noah jest posiadaczem niebanelnej urody i ma ładny kolor oczu. To spostrzeżenie jednak zachowała dla siebie.

Noah

- Przynajmniej ty miałaś tyle. Ja mam siostrę, Anastazję. - powiedział do niej, skrzyżował rece na klatce. Zaczał waptrywac sie przed siebie.

Gość

- Może opowiesz mi dokładniej swoje dzieje, hm? - zapytała Tamara i odgarnęła do tyłu ciemne włosy, zupełnie przypadkowo i nieświadomie muskając nimi skórę na policzku chłopaka.

Noah

Uśmiechnął się cwaniacko pod nosem, westchnał. - A więc nie mam kolorowego życia, rodzice miejli gdzieś moje zdanie. Czepiali sie wszystkiego, zabawne jest to ze mnie nie kochali. Nie dostawałme nigdy prezentów, na żadna okazję. - mruknął patrząc na dziewczyne.

Gość

- Może tu ci się ułoży. - skwitowała i westchnęła cicho. U nich w domu zawsze było tak, jak być powinno, a drobne kłótnie nie zakłócały szczęśliwego życia rodziny. Uśmiechnęła się do chłopaka.

Noah

Odwzajemnił usmiech, westchnął ponownie. Wziął jakąs gazetę ze stolika, zaczął obracac kartki energicznie. Szukał jakiegokolwiek ciekawego tematu.