Dom Mike'a 35/7

Gość

- Nie wiedziałam ze ci się podoba, kiedy ostatni raz gadałyśmy?, nic nie chciałam wykorzystać, wiem ze mam Mike, a po za tym to ze byłam u niego i gadaliśmy, to nie znaczy ze nie możesz z nim być - powiedziała, czasami nie rozumiała jej.

Alice

Gadaliście.. jasne. Tak sie mówi. powiedziała. Była przekonana, że do czegoś doszło. Na sali dokładnie powiedziałam, że mi sie podoba. powiedziała. Ale wiedziała jedno. Chce tylko sprawiedliwości. Nie chce być już z Garrusem.

Gość

- Dobrze...akurat wtedy miałam tyle na głowie ze tego nie zakodowałam - mruknęła i wstała z kanapy, - widzę że ty nie odpuścisz i nie wybaczysz mi, więc sama podejmę decyzję...ja się z wami nie chcę kłócić i wiemz że uważasz mnie za lalkę bez serca - powiedziała i ruszyła w kierunku drzwi. - Mike, nie zatrzymuj mnie...Alice by tego nie chciała - dodała i wyszła, zamykając za sobą drzwi i ruszając w swoją stronę.

Alice

Wiedziała, że Mike będzie na nią zły. Wstała. To ja tez pójdę. wstała i jak powiedziała tak zrobiła.

Gość

Przyszła pod dom Mike, z nogą w gipsie i kulami, czuła się dziwnie i miała dosyć bycia inwalidką, ale nie mogła nic zrobić. Kuśtykając podeszła do drzwi i zapukała, oparła się na kulach i czekała aż otworzy.

Mike

Podszedł do drzwi. Otworzył i ujrzał w nich Blankę.
Cześć - powiedział.
Wejdź - dodał po chwili.

Gość

- Cześć - mruknęła i tak jak powiedział, weszła do środka. W korytarzu odstawiła kule i poszła już o własnych siłach, - znalazłeś coś mojego? - zapytała.

Mike

Tak szczerze to nawet nie szukałem - powiedział i poszedł do salonu. Usiadł na fotelu.

Gość

Zdziwiła się, spojrzała za nim, - aha... - odparła i rozejrzała się wokoło. Jeśli się nie myli, to coś powinno być w łazience. Jednak poszła za nim i usiadła na krześle, na przeciwko niego.

Mike

Spojrzał na dziewczynę. W jej oczy. Westchnął. Nie odezwał się. Nie wiedział o czym ma gadać.

Gość

Patrzyła na niego przez chwilę, - będziemy tak siedzieć i patrzeć na siebie? - zapytała. - Dobra...widzę że ty nie zaczniesz....no więc jestem dla ciebie i dla Alice ciężarem, a w szczególności dla ciebie, bo nie rozumiem, jak możesz się jej pytać czy masz mi wybaczyć, czy nie - powiedziała i spuściła głowę, - powiedziałam ci co o tym myślę, a teraz wezmę soje rzeczy - dodała i wstała. Ruszyła do łazienki, po swoje rzeczy.

Mike

Ruszył za nią. Ale te kwestie to sobie chyba wytłumaczyliśmy. (chodzi mi o to pytanie czy ma jej wybaczyć) Dla nikogo nie jesteś ciężarem. Gdybyś była na pewno bym ci powiedział, bo jestem szczery - powiedział.

Gość

Stanęła i odwróciła się do niego, - tak, do bólu - odpowiedziała i weszła do łazienki. tak jak pamiętała, były tu jej rzeczy, wzięła je w rękę i wyszła z łazienki. - Alice mi nie wybaczyła, a jak nie ona to i nie ty...zresztą... - mruknęła, - dawno nie mówiłeś mi ze mnie kochasz itd. czułam i czuję się niepotrzebna, a teraz miłego dnia - dodała i ominęła go.

Mike

Wcale, że nie jestem od niej uzależniony - powiedział.
Skoro ty nie chcesz ze mną już być to chociaż pozostańmy przyjaciółmi - powiedział odwracając się do niej.

Gość

- Nie to że nie chcę...boję się ze znów powtórzy się sytuacja... - powiedziała patrząc na niego ze łzami w oczach. Otarła oczy ręką i wzięła kule z korytarza, - przyjaciółmi zawsze będziemy...tyle ze ja cię Kocham - powiedziała i wyszła z jego domu.