Ocean

Elena

Słysząc jakieś szuranie niedaleko siebie otworzyła nagle oczy. Gdy spostrzegła siedzącego obok chłopaka uśmiechnęła się blado. Jakoś ostatnio straciła chęć do nawiązywania znajomości, więc dla niej kontakt z nieznajomym skończył się już po tym jednym uśmiechu.

Noah

Kątem oka spojrzał przelotnie na dziewczynę. uśmiechnął się nikle pod nosem, wyciągnął z kieszeni fajkę, zapalniczkę. zapalił papierosa i zaczął się delektować jego smakiem.

Elena

Westchnęła cicho, lecz nie przymknęła już oczu, tylko wlepiła wzrok w ocean. Był cały ciemny i jakiś nieswój czyli taki sam, jak ona się teraz czuła. Zadrżała nagle czując silniejszy podmuch wiatru. Nasunęła bardziej czapkę na uszy, nie zwracając nawet uwagi na smród papierosa wypalanego przez chłopaka.

Noah

- Zimno? - nagle zapytał kierując wzrok ku niej. Posłał do niej delikatny uśmiech, peta zgasił w palcach i wyrzucił za siebie. skrzyżował swoje nogi opierając brodę o dłonie.

Elena

- Trochę - mruknęła po chwili cicho. Potarła dłonią o dłoń, w celu rozgrzania się. Następnie usiadła po turecku, ręce krzyżując na piersi.

Noah

- hm, bluzę? - zapytał mając na myśli swoją. Jeżeli chodziło o dziewczyny, zawsze był wobec nich 'dżentelmenem' lecz zależało od sytuacji. Przejechał swoimi palcami po włosach strzepując z nich płatki śniegu.

Elena

[sorry, że tak długo nie odpisywałam ;] ]

- Nie musisz. Jakoś przeżyję - mruknęła cicho, wpatrując się w jakiś mały punkt widniejący na morzu. Wolała chyba zamarznąć, niż przyjąć od chłopaka bluzę. Potem mu będzie zimno i pewnie wszystko będzie na nią, czyli tak jak było z Mattem... w tej chwili miała dosyć tego imienia. Zacisnęła mocno pięści, starając się stłumić gniew.

Marika

Nad oceanem pojawiła się blondyna. Szła powolnym i ociągającym się krokiem po piasku, miejąc na stopach już trochę stare trampki. Trzeba w końcu kupić nowe, ale czasu bark. Założyła kaptur na głowę i schowała ręce do kieszeni spodni, ponieważ wiatr wiejący od oceanu dawał się we znaki. Zwilżyła językiem spierzchnięte usta i zatrzymała się w miejscu, patrząc przed siebie, a po chwili usiadła na piasku, nie przejmując się, że jest dość zimny.

Gość

Z niewiadomych powodów w ślad za jasnowłosą podążał brunet, któremu skądś znana była sylwetka dziewczyny. Wątpił, by się mylił, chyba aż tak źle to ludzi nie kojarzył. Przeszedł obok siedzącej i doszedł do oceanu, by zwilżyć dłonie. Niby przypadkiem popatrzył za siebie. Teraz wszystko skojarzył. Szkoła w niewielkim miasteczku, dziewczyna o rok młodsza, w której był zresztą zakochany bez pamięci. Kiedyś. Czuł motyle w brzuchu, gdy tak na nią patrzył. Tak, to dobre określenie. Czyżby jeszcze mu nie przeszło? Hej, panie James, może nie przesadzaj, co?
Stwierdzając, że bardziej elegancko jest jednak przywitać się i przypomnieć, powlókł się w jej kierunku i usiadł obok.
- hej, Marika. Jestem James, kojarzysz pewnie. - tak, ten niepoprawnie zauroczony w tobie kretyn z klasy wyżej, na którego spoglądałaś z wysoka. Dodał to jedynie w myślach i z lekkim zakłopotaniem potarł brew. Może źle odczytywał uczucia dziewczyn, ale nie potrafił zrozumieć, czemu ta traktowała go wtedy dość chłodno. Może po prostu nie miała ochoty nawiązać przyjaźni? Zresztą nie przeprowadził z nią ani jednej rozmowy sam na sam, zawsze było stado koleżanek blondynki. Nie, raz był taki moment. Na korytarzu. Dwie minuty myślał nad jakimś tematem, aż przyszły te jej przyjaciółki. Idiota. Prawie przewrócił oczami, ale chyba tak nie wypada, więc w ostatniej chwili jakoś się powstrzymał i tylko wygiął wargi w uśmiechu, który zazwyczaqj uznawany był za ironiczny, choć nie takie było zamierzenie chłopaka.

Marika

Dziewczyna lekko się przestraszyła jak przeszedł obok niej jakiś chłopak, a w głowie miała już przygotowany plan ucieczki, jakby okazał się to jakiś zboczeniec. Odetchnęła głęboko, gdy zorientowała się, że skądś zna tego osobnika płci przeciwnej. Założyła kosmyk włosów za ucho, próbując przypomnieć sobie skąd mogła go znać, aż w końcu ją olśniło. Ah, ta szkoła. Gdy do niej zaczął podchodzić to zgięła nogi w kolanach i oplotła je rękoma.
- Tak, pamiętam. - uśmiechnęła się lekko i podniosła wzrok, by móc spojrzeć na twarz chłopaka. - Jak chcesz to siadaj. - dodała tym swoim łagodnym głosem. Właściwie to nie znała go dość dobrze, ale od czego jest rozmowa?

Gość

- dzięki, skorzystam. Nie przepadam za staniem dłużej w miejscu. - stwierdził i rozsiadł się wygodnie, przyglądając badawczo dziewczynie. Nie spodziewał się, że spotka tu kogoś znajomego, a tu proszę. To się nazywa szczęście. Uśmiechnął się do niej.
- nie znamy się zbyt dobrze. - napomknął. - może opowiesz mi coś o sobie? - zapytał tradycyjnie. Wolałby wymyślić coś lepszego, ale trochę mu się poprzestawiał w głowiem jak wtedy. Przy tej dziewczynie czuł się taki bezradny, nie potrafił sklecić normalnego zdania. Hej, chłopcze, weź się w garść. Cholera. Dureń.
- albo hobby, zapewne jest ciekawe. - mruknął z braku lepszego pomysłu i nieomal się skrzywił. Pewnie miała ważniejsze sprawy niż rozmowa z nim, ale cóż.

Marika

Chwilę zastanawiała się nad tym, jak i co opowiedzieć mu. Właściwie to nie było w jej życiu nic fascynującego, więc sama nie wiedziała od czego ma zacząć.
- Zależy co chcesz wiedzieć, sama nie wiem co bym mogła ci powiedzieć. - mruknęła, a swój wzrok zatrzymała na twarzy chłopaka. Uśmiechnęła się szeroko na wzmiankę o jej hobby, ponieważ kochała to, co robiła.
- Myślę, że żyję dla malarstwa. - powiedziała dość dumnym głosem. Zagryzła dolną wargę i odwróciła swój wzrok na ocean. Skrzywiła się nieznacznie, ponieważ teraz woda wyglądała fantastycznie, a ona nie miała na czym tego uwiecznić.

Gość

James dostrzegł lekki grymas na twarzy swej towarzyszki i wyciągnął z małego plecaka aparat, który zawsze miał ze sobą. Chyba nie zdarzyło mu się zapomnieć swojego sprzętu.
- jeśli chcesz, możesz później malować ze zdjęcia. - stwierdził, wciskając jej w dłoń niewielkie pudełko. Była to dobrej jakości lustrzanka, jego prezent urodzinowy. Chociaż miała parę miesięcy, wyglądała na nieużywaną, była zadbana. Nie miał w zwyczaju psuć czegoś, na co czekał parę miesięcy, naturalne. Posłał blondynce szeroki uśmiech.

Marika

Oczywiście Marika skorzystała z tej okazji i zrobiła zdjęcie oceanowi. Może i nie znała się tak dobrze na aparatach, jednak nawet ona zauważyła, że sprzęt chłopaka jest wiele wart.
- Dzięki. Teraz jestem ci dłużna. - powiedziała wesołym głosem. Szeroki uśmiech ciągle spoczywał na jej ustach, więc można było dojrzeć mały dołeczek na jej lewym policzku.

Pixie

Nie spacerowała za długo bo czuła się ociezała. Lubiła jednak jak zawsze świeże powoetrze. Siedziala na jakiejś skalce i majdała nogami. Czuła się mała. Az Tym brzuchem jeszcze mniejsza.