Zagajnik

Camille · Wysłany: Pon 21:15, 22 Mar 2010 Temat postu:

- Nie, po prostu ludzie się zmieniają. Kochasz tego, kogo nie ma, kto odszedł. Przynajmniej jego charakter. Gdy nie umiesz się przyzwyczaić do zmian, po prostu wszystko się kończy. Nie zawsze tak jest. - odpowiedziała spokojnie i zamknęła sobie oczka, o.

Nax ;x

Mike · Wysłany: Pon 21:29, 22 Mar 2010 Temat postu:

On już nic nie mówił. Patrzył przed siebie ślepo od czasu do czasu zerkając na nia.

Camille · Wysłany: Pon 21:32, 22 Mar 2010 Temat postu:

- Mike, chodźmy już do mnie. Zaraz zrobi się ciemno i jest chłodno. - poprosiła, krzyżując ręce na klatce piersiowej. Cmoknęła go ładnie w policzek i przytuliła się mocniej, żeby jej cieplej było.

Mike · Wysłany: Śro 22:29, 24 Mar 2010 Temat postu:

Wstał bez słowa i pomógł jej wstac. Złapał ją za rękę i zaczął iść szybko wręcz ciągnąc ją, do domu.

Camille · Wysłany: Śro 22:51, 24 Mar 2010 Temat postu:

- Okay, dojdę sama. - uniosła rękę do góry, żeby wyluzował. Ścisnęła dłoń blondyna i tym razem starała się nie dać mu ciągnąć, i poszli.

Noah

Przyszedł. Usiadł na mokrej trawie, położył się na boku. Podparł ręką głowę. Nie przejął się tym za bardzo że będzie chory, trawa jest mokra... Pogrążony w swych myślach, nie dostrzegł przechodniów, psa biegającego wokoło niego.

Dalia

Tak się składa, że i Dalia postanowiła się pojawić w zagajniku. Przechadzała się po nim dłuższą chwilę, a potem wypatrzyła jakieś rozłożyste drzewo i ukucnęła w jego cieniu, patrząc gdzieś w bok. Nawet nie zauważyła, że nie jest sama, zresztą raczej nie poznałaby tego pana.

Noah

Wybudzony z rozmyśleń obrócił głowę w stronę dziewczyny. Zatkało go, co on teraz zrobi? ucieknie? Nie... To nie w jego stylu. wstał gwałtownie, podszedł do Dalii. Uśmiechnął się nikle:
- Długo mnie nie było, co?

Dalia

Uniosła podejrzliwie brew. Zrobiła się nieco nieufna, przebywając tak długo samotnie, no a do tego raczej by nie poznała, że jest to właśnie Noah. W każdym razie po tym, gdy się odezwał, wreszcie zrozumiała, że tak się zmienił.
- Ta, długo. - mruknęła tylko bez zainteresowania, wbijając wzrok w ziemię. O tak, potrafiła dobrze ukryć uczucia, miała bardzo wiele czasu na trenowanie tego.

Noah

Westchnął cicho. Kucnął przy niej:
- Proszę, przynajmniej na mnie nakrzycz, powiedz coś... - powiedział do niej. Po czym rzucił:
- Mam dziecko, moja EX zaszła w ciąże zanim Cię poznałem. Gdy dostałem jej telefon, była już w piątym miesiącu...

Dalia

Zmarszczyła lekko brwi, dalej patrząc tępo przed siebie.
- Świetnie, więc pomóż jej opiekować się twoim dzieckiem. - warknęła w końcu i zaszczyciła go spojrzeniem. Tym razem na jej twarzy widać było jedynie wściekłość, chociaż było to jedno z wielu uczuć, które nią targały.

Noah

- Właśnie ona nie chce mojej pomocy... Powiedziała, że mogę swoja córkę odwiedzać co miesiąc. Ale, nie jestem pewien do tego dziecka. Bo wynikiem naszego rozstania była jej zdrada... - powiedział.

Dalia

Prychnęła pod nosem. Nie była skłonna mu uwierzyć, jakoś jej to nie szło.
- Pewnie, rozumiem. No, a podczas nieobecności ile panienek jeszcze zaliczyłeś? - zapytała przesłodzonym tonem, uśmiechając się sztucznie.

Noah

- Żadnej. - powiedział twardo. Podniósł się, westchnął głucho. Spojrzał na nią, po czym wzrok uniósł na niebo.

Dalia

Pokiwała głową, patrząc gdzieś przed siebie.
- Wiesz, w związku ważne jest zaufanie. A ja nie mogę, nie potrafię zaufać komuś, kogo widzę po kilku miesiącach. I to jeszcze dowiaduję się takich rzeczy. - oznajmiła stanowczo i wstała, a potem wyciągnęła do niego rękę, na której leżał pierścionek.