W środku lasu

Fabian

Nie rozumiał kobiet, to musiał przyznać sam przed sobą. Były zdecydowanie za dziwne. Z takimi myślami przytulił do siebie Annie i zajął się rozmyślaniami, niekoniecznie stuprocentowo pozytywnymi. Bo życie nie zawsze musiało być najszczęśliwsze. Chociaż mogło.
- W sumie nie jesteś zła, jak się nie wściekasz. - stwierdził i pogładził ją po głowie, trochę jak małe dziecko. Ogólnie nie posiadał wiele wyczucia, a o doświadczeniu w kontaktach międzyludzkich... chyba lepiej nie wspominać.

Annie

-No w sumie nie-podsumowała samą siebie. Milczała chwilę po czym odsunęła się od niego o parę centymetrów by móc spojrzeć na chłopaka. - Nie masz ochoty na coś do picia.?-spytała sugerując małą zmianę miejsca i jakby zapraszając go do siebie. - Mam w domu murzynka.- zachęciła go rozpromieniając się i dodając mu otuchy. Musiała się pilnować by nie zrazić go do siebie.

Fabian

Zastanowił się. No, planów chyba nie miał. Tylko że nie bardzo było w czym iść. Zresztą, ciuchy obojga były przemoczone do suchej nitki.
- Jasne, z chęcią wpadnę. Jeśli nie będę ci przeszkadzać. - odpowiedział w końcu i puścił Annie, żeby móc nieco się rozejrzeć i chwycić swoje ubranie w dłonie. Najwyżej pójdzie tak przez miasto - jakoś przeżyje.

Annie

Wstała już się nie odzywając. Chyba skapnie się,że ma za nią iść. Czuła dziwny niepokój i niesmak do samej siebie. Szła więc nadal nic nie mówiąc, po chwili jednak wcisnęła w uszy mp3 i przyspieszyła odruchowo zapominając zupełnie o jego istnieniu. Do jej domu wystarczyło przejść do końca ten las i zaledwie jedną ulicę za to bardzo ruchliwą. Nie raz zdarzało jej się zatrzymać już na szosie w lekkim otępieniu omal nie wpadając pod samochód. Tym razem lekko dreptała tak,że chłopak spokojnie mógł dotrzymywać jej towarzystwa idąc obok.

Fabian

Odniósł wrażenie, że jego obecność jest teraz niepożądana, jednak nie chciał tego okazać. Wolał postawić na uprzejmość i trzymać się wcześniejszych ustaleń, toteż bez marudzenia ruszył za Annie. Na całe szczęście jego kroki były dość długie, by ją dogonić nawet po jakiejś chwili, podczas której całkiem się zagapił. Ciekaw był, jak daleko będą tak iść - właściwie nie miał pojęcia, gdzie mieszka dziewczyna. Właściwie teraz towarzyszyła mu głównie nadzieja, że tej poprawi się humor. No, i że znajdzie dla niego rzeczy na przebranie, bo w dość chłodny dzień wyglądał w bieliźnie dość... hm, oryginalnie.

Annie

Zatrzymała się na krańcu lasu i wyciągnąłwszy z uszu słuchawki spojrzała na chłopaka wymownie. Znowu głupi błąd. Chwyciła go za rękę i pociągnęła za sobą przebiegając przez szeroką szosę... cd w domu xD