Mieszkanie Matt'a

Matt

-Mam żałobę-powiedział cicho.Przeniósł wzrok na dziewczynę. Po chwili ponownie spojrzał w okno.Miał żałobę, mętlik w głowie i niebawem ślub przyjaciela. Wszystko to było jakieś przytłaczające.

Elena

- Dlaczego nie powiedziałeś mi o tym od razu?! Tak mi przykro! - odparła pospiesznie ruszając w jego kierunku. Spojrzała mu w oczy. - To Twoja babcia, tak? - spytała szeptem. Nie lubiła głośno rozmawiać o zmarłych.

Matt

Pokiwał tylko głową nadal patrząc w okno. Nie potrzebował jej czułości nie teraz. Westchnął cicho widząc jak płatni śniegu opadają na zamarznięta ziemię.Została mu tylko ona, o ile umiał znów z nią żyć.

Elena

Też się nie odzywała. Co mogła więcej powiedzieć? Było jej przykro, podobnie jak wtedy, gdy zginęli jej rodzice. Znała bardzo dobrze ten ból i wiedziała, że nawet jak ktoś Cię pociesza, to można tylko pogorszyć sprawę. Stała więc w milczeniu obok chłopaka, nie wykonując najdrobniejszych ruchów.

Matt

Westcnął cicho. Nie wiedział czy jest sens zwlekać-Elena ja nie wiem czy my..to jeszcze dobry pomysł-powiedział cicho nadal patrząc w okno.-Tyle Cię nie było, to trudne..-dodał.

Elena

Spojrzała mu w oczy: - Słuchaj, zrobisz jak zechcesz, ja będę musiała uszanować Twój wybór... - odparła krótko. Rozważała już wcześniej nad taką opcją, jednak pomimo tego szybko odwróciła wzrok od chłopaka. Uczuć, nawet jak nie wiadomo by się starała, ukryć nie mogła. Zacisnęła zęby, oczekując nadejścia bólu.

Matt

-Nie ja nie będę wybierał -powiedział stanowczo.-Decyzja należy do Ciebie-dodał twardo nadal patrząc w okno. Nie mógł sie okreslić. Wolał by związek rozpadł się wpraniu niż żeby nastąpiło to z jego wyboru.

Elena

Miała już tego dość. Spojrzała na niego z lekką złością. - Słuchaj, Matt. Wiem, że straciłeś babcię i dobrze rozumiem Twój ból. Ale odkąd tu przyszłam to Ty ciągle wątpisz w nasz związek. Nie wiem, może masz uraz, że ostatnio wyjechałam na trochę, z powodów dla Ciebie nieznanych, ale chyba w takim razie powinieneś mi zaufać! Więc ponieważ Ty wątpisz w ten związek, to Ty powinieneś się nad nim zastanowić i jeśli chcesz żeby to był koniec to powiedz o tym szczerze. - odparła z podniesionym głosem. Może nie powinna tego mówić, ale poczuła dziwną ulgę na sercu gdy skończyła.

Matt

Teraz nie zapanował nad sobą -I znów wyjedziesz nic nie mówiąc.?!-krzyknął na nia podchodząc do niej.Chwycił ją za nadgarstek i podniósł do góry-Myślisz, że prócz tamtej nocy było coś między nami.?Pamiętasz jak się starałem, a Ty ciagle byłaś na nie.? Nie musiałaś tego mówić, wystarcyło Twoje zachowanie..-powiedział już spokojniej.Był zły, nie powinien na nią krzyczeć.

Elena

- Nie, nie wyjadę. Moje długi są już wyrównane jak chcesz już tak bardzo wiedzieć! - krzyknęła patrząc na niego. - A co do odmawiania: no cóż, widzisz nie wszyscy jesteśmy idealni. Nie należę do osób na wszystko otwartych... - dodała już mniej krzykliwie. Była w tej chwili zła, dosłownie na wszystko. Nagle poczuła, że oczy jej się zamgliły. Okazało się że po twarzy spływają jej ciurkiem łzy.

Matt

-Mogłas mi wszystko powiedzieć-odparła patrząc na nią nadal trzymając ją za nadgarstek.-Ukrywanie tego nie wyszło nam na dobre-dodał . Opuścił jej dłoń. Miał wszystkiego dosyć.

Elena

- Matt, nie rozumiesz? To nie miałoby większego sensu. Tylko byś pogorszył sytuacje... - odparła i starła rękawem łzy. Spojrzała ślepo przez okno.

Matt

-Pogorszył .?-spytał podejrzliwie.-No pewnie, zapomniałam jak jestem nieudolny.-powiedział powstrzymując złość.-Był ktoś lepszy ode mnie by Ci pomóc.

Elena

Wyrwała swoje ręce z uścisku chłopaka: - To nie byli zwykli ludzie, którym była dłużna pieniądze. Kiedyś jeszcze jak byłam nastolatką po prostu wdałam się w złe towarzystwo. Więc ja obiecał przyjechać sama, żeby potem nie było żadnych nieprzyjemności, a ja wiem na co ich było stać - odparła przenosząc wzrok na Matt'a. Była dalej zła ale nie miała już siły krzyczeć.

Matt

-Ale mogłaś o tym powiedzieć-warknął.To wszystko nie miało sensu. Usiadł na sofie i czekał aż to wszystko jakoś sie potoczy. Nie miał bowiem w głowie odpowiedniego spokoju. A decyzja była ważna.